Gerelateerd
Bekijk ook onze andere stories!
Mag een basisschool zich bezighouden met de seksuele opvoeding van kinderen? Deze vraag houdt Amerika momenteel in de ban. Vorige week verscheen een artikel op PBS Newshour, de grootste nieuwszender van Amerika over ‘the Dutch approach’. Een journalist had een basisschool in Utrecht bezocht tijdens de Week van de Lentekriebels. Ze beschrijft hoe we in Nederland al op 4-jarige leeftijd starten met seksuele vorming op school. Waarom doet Nederland dit?
Angsten rondom de seksuele voorlichting
Binnen de kortste keren scoort het artikel op Facebook 3,8 miljoen weergaven, is het 65.000 keer gedeeld en krijgt 19.000 likes. Een uitzending van Fox-tv een paar dagen later gooit nog wat extra olie op het vuur.
Amerikanen buitelen over elkaar heen met argumenten voor en tegen de Nederlandse aanpak. ‘Not at age 4!
And not at school!’, wordt er geroepen.
Er komen veel angsten voorbij. Met stip op één: hoe vroeger je begint, hoe eerder kinderen seksueel actief worden. Dat is overigens niet waar. We weten uit onderzoek dat kinderen juist later seksueel actief worden – en bovendien beter in staat zijn om seksueel gezonde keuzes te maken – als ze op school seksuele vorming krijgen. Kinderen hebben hun eigen ontwikkelingsfase en met onze relationele en seksuele vormingsprogramma sluiten we daar bij aan.
We starten in de kleuterklas ook niet met de stelling van Pythagoras, maar we leren ze vanzelfsprekend wel tellen van één tot tien.
Nog zo’n angst bij Amerikanen: tasten we in Nederland de onschuld van een kind aan als we in groep 1 al beginnen met seksuele vorming? Veel volwassen associëren seksuele vorming met seksuele geslachtsgemeenschap. Kinderen zijn nieuwsgierig, ontdekken hun lichaam, gaan relaties aan en komen in aanraking met allerhande beelden via de media, dus ook seksualiteit. In de onderbouw sluiten we juist aan bij de leefwereld van het kind en leren we ze wat wel of niet acceptabel gedrag is en hoe ze weerbaar kunnen worden. We geven woorden aan thema’s die voor volwassenen vaak meer beladen zijn dan voor kinderen. Juist door er over te praten met kinderen wordt het thema toegankelijker, kinderen durven zelf ook vragen te stellen en hulp te vragen als dit nodig is.
Als ik in het buitenland vertel over de Nederlandse aanpak krijg ik vaak te horen dat seksuele opvoeding een taak is van de ouders. Ik heb zelf kinderen en natuurlijk zijn ouders de primaire opvoeders. Ouders leren hun kinderen de waarden en normen die zij belangrijk vinden. Maar lang niet alle ouders vinden dit een gemakkelijk onderwerp of weten niet hoe ze dit onderwerp met jonge kinderen kunnen bespreken. Het mooie van ‘De Week van de Lentekriebels’ is dat de school herin samen met ouders optrekt. Tijdens ouderavonden worden de lessen met de ouders vooraf besproken. De school laat kinderen zien wat respectvolle omgang is. Hoe je liefdevolle en gelijkwaardige relaties met elkaar kunt aangaan. Zo leren kinderen hun eigen waarden en normen ontdekken.
In Nederland is seksualiteit en seksuele diversiteit sinds 2012 in de kerndoelen opgenomen voor het PO en VO. Nederlandse scholen zijn echter vrij om hier zelf invulling aan te geven. Daarnaast hebben scholen sinds kort de plicht om zorg te dragen voor een veilig schoolklimaat. Jarenlange investering in seksuele vorming heeft er o.a. in geresulteerd dat kinderen opener over seksualiteit praten, gelijkwaardig met elkaar omgaan, weerbaarder zijn en later, als ze seksueel actief zijn, beter in staat zijn seksueel gezonde keuzen te maken. Natuurlijk moet ieder land kijken hoe het thema aansluit bij de eigen cultuur en ontwikkelingsfase van kinderen.
Het is onze gezamenlijke verantwoordelijkheid als ouders, leraren en overheid om kinderen betrouwbare informatie over relaties en seksualiteit te geven en ze daarmee te helpen om gelukkige, weerbare volwassenen te worden die prettige, veilige en respectvolle relaties aangaan.
Meer informatie
Story by: Ineke van der Vlugt | Programmacoördinator Seksuele Ontwikkeling & Opvoeding